سال ها پیش از این در عکاسی از دوربین های استفاده می شد که باید در آن یک فیلم پلاستیکی (نیترات سلولز) آغشته به امولسیون ژلاتینی را قرار می دادید و پس از عکاسی نوار فیلم پلاستیکی را به عکاس خانه می بردید تا با محلول های شیمیایی (متول ، هیدروکینون، سولفیت سدیم، بوراکس و آب) ظهور فیلم انجام شود رنگ هایی که شما روی فیلم عکاسی مشاهده نمودید بصورت وارونه بود (برای مثال قسمت های سیاه، سفید دیده می شدند به همین دلیل به فیلم ظاهر شده نگاتیو (منفی) گفته می شد. فرایند چاپ روی کاغذ آغشته به هالیدهای نقره پس از این مرحله صورت می پذیرفت.
2-1 تصویر اصلی
تصویر وارونه